Русско-киргизский словарь - сволочь

сволочь I

ж. бран.

сволочь, митаам, иттин баласы.

сволочь II

сов. кого-что, прост.

1. (снять с чего-л.) сүйрөп түшүрүү, тартып түшүрүү;

сволочь груз с телеги арабадан жүктү сүйрөп түшүрүү;

2. (снести в одно место) сүйрөп келип чогултуу, бир жерден экинчи жерге сүйрөп алып баруу;

сволочь мешки в кучу мешокторду сүйрөп бир жерге чогултуу.